Hakkımda

Üzerime hekim önlüğünü giydiğim, 20’li yaşlarımdan sonra benim de kim olduğum hakkında çok fikrim yoktu doğrusu. O beyaz gömlek yalnızca bir mesleki giysi değil, aynı zamanda tuhaf bir kimlik algısıdır çünkü. Gecenizi, gündüzünüzü, düşüncelerinizi, hayallerinizi alır sizden, alır ki iyi hekim olasınız. Sizi erkenden büyütür hatta ölümsüzlüğe  aldırmayan yanınızı yaşlandırır.

“Bizler, kahraman olmak isteyen beyaz önlüklüleriz öyle mi?  Bence insanın tüm arzu ve önceliklerinin önüne geçen bir mesleği seçmek yönelimi… İşte bunun adı: ‘kurtarma fantezisi’ “
Çok yakın bir psikiyatrist arkadaşımla, bazen ince bir sızı gibi omuz başlarımızı yoklayan “yaşatma” içgüdümüzden konuşuyorduk. Başkalarına ne kadar yabancı gelebilecek bu ağır ve yaşlı duyguyu, nasıl ve neden böyle içselleştirdiğimizi anlamaya çalışıyorduk aslında. Birden arkadaşımın dudaklarından şu kelimeler dökülüverdi “biliyor musun, aslında doktorluğu seçme nedenimiz ‘kurtarma fantezisi’ “. Yani bizler kahraman olmak isteyen beyaz önlüklüleriz öyle mi?  Bence insanın tüm arzularının, önceliklerinin önüne geçen bir mesleği seçmek yönelimini bundan daha iyi anlatan bir açıklama yok.